هر آنچه باید درباره ی خیار گلخانه ای بدانید (بخش دوم)

پوشش خاک

در آبیاری قطره ای روی خاک را با یک لایه پلاستیک (پلی اتیلن) می پوشانند و دو طرف نوار پلاستیک را حدود ۱۰ سانتیمتر زیر خاک می کنند. سپس در محل کاشت بذر روی پلاستیک یک بریدگی مثلثی شکل ایجاد کرده بذر را زیر بریدگی می کارند.

بوته خیار، بوته گوجه فرنگی و یا فلفل بعد از سبز شدن از محل بریدگی پلاستیک خارج می شود و بقیه قسمت های خاک زیر پوشش پلاستیک محفوظ می ماند. پوشش پلاستیک شفاف معمولی باعث حفظ رطوبت و حرارت خاک می شود.

در شرایط عادی درجه حرارت خاک زیر پوشش به طور متوسط ۴- ۵ درجه سانتی گراد از خاک بدون پوشش بیشتر است، در نتیجه ریشه ها بهتر رشد کرده و نمو  گیاهان تسریع می یابد. در صورتی که از مالچ مشکی یا دو رنگ برای پوشش پشته ها استفاده شود، از رشد علف های هرز نیز جلوگیری شده و هزینه کنترل علف های هرز به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.

کاشت غیر مستقیم(نشاء کاری) دارای محاسنی به شرح زیر می باشد:

۱-مصرف بذر کاهش می یابد.

۲-نشاء ها به لحاظ قوی بودن پس از انتقال به زمین اصلی رشد سریعی دارند.

۳-امکان دستیابی به محصول زودرس وجود دارد.

۴-امکان انتخاب نشاءهای سالم و قوی و داشتن گلخانه با بوته های یکنواخت که باعث تولید و عملکرد بیشتر می باشد وجود دارد.

۵-هزینه های کنترل محیط خزانه بسیار کمتر است.

برای تهیه نشاء خیار پس از خیساندن بذر، آنها در گلدان یا سینی نشاء و یا در زمین خزانه کشت می شوند.

کشت در سینی های نشاء که دارای ابعاد ۲۷ در ۵ سانتی متر می باشند در حجره های ۳ در ۳ سانتی متری آن پیت موس ریخته و بذر را در عمق یک سانتی متری این حجره ها قرار می دهند و روی آن را پوشانده و آبیاری می کنند.

برای حفظ رطوبت بهتر، سینی های نشاء را توسط یک لایه  پلاستیک یا روزنامه پوشانده تا نیاز به آبیاری اضافی نباشد. این حجره ها مواد غذایی کمی دارند و با ظهور اولین برگ حقیقی با احتیاط گیاهچه را به درون گلدان های نشاء که مواد غذایی و فضای بیشتری دارند منتقل می کنند.

معمولاً برای نگهداری بهتر بذر کاشته شده، پیش رس کردن بوته ها و یکنواختی  بوته ها روش نشاء ۳ تا ۴ برگی شدن نشاءها می باشد. اگر دو برگ اولیه (لپه ها)را در نظر بگیریم، دو برگ اصلی که ظاهر شدند بهترین زمان انتقال نشاء می باشد.

تعیین تاریخ کشت

کشت خیار می تواند به دو صورت بهاره یا پاییزه انجام شود. کشت بهاره خیار از اواخر آذر انجام می شود. نشاءها تا اواخر دی ماه به زمین اصلی منتقل می شوند. در کشت بهاره در صورت مساعد بودن شرایط محیطی می توان  تا پاییز برداشت را ادامه داد(معمولاً به خاطر طولانی بودن فصل رشد محصول بیشتری را داریم.)

بهترین زمان کشت برای خیار گلخانه ای زمانی است که محصول آن در پاییز  قابل برداشت باشد، زیرا قیمت در این فصل مناسب است. بنابراین بذر خیار را در اواسط تابستان کشت میکنیم و نشاءها را در مرداد ماه به زمین اصلی منتقل می کنیم.

بیشترین میزان  تولید در شب یلدا که قیمت بالایی دارد خواهد بود. در مناطق جنوبی و گرم کشور زمان کشت پاییز اواسط آبان می باشد. در این فصل می توان کشت را به صورت مستقیم انجام داد. زیرا خاک و هوا به اندازه کافی گرم بوده و نور کافی وجود دارد. اما معمولاً به منظور عملیات واکاری بهتر است تعدادی نشا را همزمان با کشت مستقیم تهیه کرد.

در مناطقی که تابستان خنک و زمستان ملایم دارد دو کشت در سال انجام می گیرد. به طور کلی مناسب ترین منطقه برای کشت خیار، منطقه ای است که زمستان داشته باشد و در فصل سرد بتواند با انرژی آفتاب و بدون احتیاج به گرمای مصنوعی حرارت مورد نیاز را تأمین کند که در این مناطق روزهای سرد و یخبندان وجود ندارد.

شرایط محیطی مناسب خیار گلخانه ای

متوسط دمای گلخانه در روز ۲۵ و در شب ۲۰ درجه باید باشد. در دمای ۱۸ درجه رشد خیار کند و در دمای کمتر از ۱۰ درجه رشد به سرعت کند می شود.

حساسیت کدوئیان به دمای پایین در منطقه ریشه زیاد است و این امر باعث افزایش حساسیت گیاه به برخی از بیماری ها می شود. در کشت زمستانه دمای آب آبیاری پایین است و در نتیجه جذب آب توسط ریشه کاهش می یابد.

رطوبت مطلوب برای رشد بوته خیار حدود ۷۰ درصد می باشد. رطوبت بیشتر از این مقدار باعث بروز برخی بیماری های قارچی از جمله سفیدک دروغی می شود. نیاز آبی خیار حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ لیتر آب در متر مربع است.

برای تحریک تشکیل ریشه های جدید باید چند روز پس از نشاء کاری، کمی آبیاری انجام داد تا نسبت به خشکی تا حدودی مقاوم شود. اسیدیته مناسب خاک برای خیار در حدود ۶/۵ تا ۸/۶ می باشد و هدایت الکتریکی قابل تحمل خیار حدود ۲ میلیی موه بر سانتی متر (۲ میلی زیمنس بر متر) می باشد.

برای مطالعه بخش سوم اینجا کلیک کنید.

برای مطالعه بخش اول اینجا کلیک کنید.